3 september 2015

Langzaamaan wordt het herfst, mistig in de morgen en bomen die geel beginnen te worden.

De diepvries zit weer aardig vol met verschillend fruit (rode, zwarte en blauwe bessen, frambozen, wilde en gewone aardbeien) wat rondom ons groeit. Femke weet de plekjes waar mooie grote frambozen (=hallon) groeien. Willem wist een plek waar veel blauwe bessen (=blå bär) groeien, lopen of fietsen daarheen was geen optie. Dus wij samen (ik achterop) met de quad de berg op, op weg naar “niemandsland”. Zegt Willem :”Grappig hé mam, een paar jaar geleden zat ik nog bij jou achterop de fiets, nu zit je bij mij achterop de quad!”

Tijdens het plukken hebben we elandenpoep gezien maar ook van een ander beest…. we weten dat niet alleen elanden maar ook beren blauwe bessen lekker vinden. En ja, op die bewuste berg zijn beren gezien (slik!!)…. sta je dan… Bij thuiskomst even nagekeken en berenpoep ziet er echt heel anders uit dan wat wij hebben gezien. Nog even kunnen we op plekjes komen buiten de paden, de elandenjacht gaat komend weekend van start en dan is het niet slim om in de bossen te zijn.

Dit jaar komt er een heel jachtteam (18 personen) bij ons logeren, op Stuga Jannes na alles vol!! We gaan de jacht deze keer van heel dichtbij meemaken, gelukkig is er nog steeds plek in de diepvries mochten ze een stukje vlees overhouden. Want elandenvlees is toch lekker. Ook heb ik gevraagd wanneer er geen liefhebbers zijn voor het gewei, wij dit wel willen hebben.

Vorig jaar had ik ook naar een gewei gevraagd..fout.. deze grappige jager had een gewei geregeld voor me, compleet met kop. We moesten de kop maar in een mierenhoop begraven en in het voorjaar weer tevoorschijn halen. Begin April komt het gewei langzaam onder de sneeuw vandaan en is netjes “schoon”, nog even wat afgeborsteld en Harry (zoals we hem genoemd hadden) kon naar z’n nieuwe eigenaar.

Vandaag nog even kijken of er al paddestoelen te plukken zijn en dan is het even gedaan in het bos..